Εγώ κρατάω
τον ερωτά
μα εσύ την καταιγίδα
και πνιγείς μες στο ψέμα
σου
την ακριβή μου ελπίδα
Εγώ κρατάω τον ερωτά
μα εσύ κρατάς μαχαίρι
που κάρφωσες στην πλάτη
μου
με το ίδιο σου χέρι
μέρα μεσημέρι
Είσαι ο ήλιος που έχει
γίνει επικίνδυνος
και κάθε μέρα καιει την
επιδερμίδα μου
απ’ τους πολλούς
πολιτικούς
κι εσύ είσαι ένας απ’
αυτούς
που ξεπουλάνε μ’ ευκολία
την πατρίδα μας
Εγώ σου λεω τα όνειρα
που κρύβω μες στα στήθια
μα εσύ μου λες κατάμουτρα
την πιο πικρή σου αλήθεια
Ζωγραφισμένος είναι πια
στα μάτια μου ο πόνος
κοιτώ πως μας κατάντησε
στο πέρασμα του ο χρόνος
και με πιάνει τρόμος
(Η πατρίδα μου [συμμετέχει
ο Αντώνης Βαρδής]: Στίχοι;
Φοίβος, άπω το CD
Ευαισθησίες της Καίτη
Γαρμπής) |
Ego kratao ton erota
ma esu tin kataigida
kai pnigeis mes sto psema sou
tin akrivi mou elpida
Ego kratao ton erota
ma esu kratas mahairi
pou karfoses stin plati mou
me to idio sou heri
mera mesimeri
Eisai o ilios pou ehei ginei epikindunos
kai ka8e mera kaiei tin epidermida mou
ap' tous pollous politikous
ki esu eisai enas ap' autous
pou ksepoulane m' eukolia tin patrida mas
Ego sou leo ta oneira
pou kruvo mes sta sti8ia
ma esu mou les katamoutra
tin pio pikri sou ali8eia
Zografismenos einai pia
sta matia mou o ponos
koito pos mas katantise
sto perasma tou o hronos
kai me pianei tromos
(I patrida mou [summetehei o Antonis Vardis]:
Stihoi; Foivos, apo to CD Euais8isies tis Kaiti
Garmpis) |